W „Nie patrz w górę”, apokaliptycznej satyrze Adama McKaya z 2021 roku, Leonardo DiCaprio gra poważnego naukowca, który stara się unaocznić światu zagrożenie związane z pędzącą ku Ziemi kometą. Rola ta rymuje się z pozafilmową personą DiCaprio. Aktor bowiem od 25 lat jest niestrudzonym aktywistą klimatycznym, konsekwentnie przekuwającym swój kapitał medialny w walkę o ocalenie planety. Nie on jeden zresztą, by wspomnieć choćby Jane Fondę, Joaquina Phoenixa czy Marka Ruffalo. Celebryci-ekoaktywiści kształtują to, jak powinniśmy myśleć i mówić o zmianach klimatycznych, reagować na nie i przeciwdziałać im, a przede wszystkim toczą bój o lepszą politykę klimatyczną. Jakie praktyki podejmują i w jakich okolicznościach rozpoczął się ich aktywizm?
Czyż nie dobija się koni? – pytał retorycznie w tytule swojej powieści Horace McCoy, nadając historii o maratonie tańca wymiar egzystencjalny. Pełnometrażowy dokument Jakuba Piątka również można oglądać jako metaforę drogi artystów, którzy nieustannie dążąc do doskonałości, wciąż przełykają gorzki smak porażki. „Pianoforte” jest jednak czymś więcej niż tylko alegorią. To przede wszystkim znakomita realizacja backstage’owych obserwacji z XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina, którą śledzi się z emocjami godnymi najbardziej pasjonujących zawodów sportowych.
Jessie Buckley ma wszystko: zdolności aktorskie i wokalne, zacięcie intelektualistki, wyczucie stylu, aurę rebeliantki i charyzmę gwiazdy filmowej starego Hollywood. Zaczynała od występu w telewizyjnym konkursie talentów, skąd prędko trafiła na plan filmów i seriali. Nieomal od początku wybierając drogę pod prąd rozrywkowym trendom, pod powierzchnię ludzkiej natury.
W przeciwieństwie do schematów znanych z takich filmów jak „Nić widmo”, ubieranie drugiej osoby nie jest w „Turkusowej sukni” formą symbolicznej przemocy, narzuconej kreacji czy perwersyjnej gry. Ostatecznie przecież chodzi o miłość. Do pracy samej w sobie, do piękna, do kobiety, do chłopca. Po raz kolejny okazuje się, że queer z powodzeniem zagospodarowuje przykurzoną niszę klasycznego melodramatu, bo tak bardzo chcemy, żeby – wbrew wszystkim przeciwnościom, wbrew całemu światu – tym razem jednak się udało.
Może dlatego tak bardzo fascynują mnie filmy dotykające pamięci, na czele z Tam, gdzie rosną poziomki (1957) Bergmana, który obejrzałam po raz pierwszy w Chlebiotkach. Pamiętam ten wieczór – najpierw przeraził mnie ten film, by za chwilę zafascynować i zahipnotyzować.
„Podejrzana” może stać się obiektem kinofilskiej rozkoszy. Jest filmem narracyjnie kunsztownym i wizualnie precyzyjnym, niezatracającym jednak pasji zakazanego romansu. Choć można zaklasyfikować go jako dojrzałe dzieło „starego mistrza”, Park Chan-wookowi udało się wnieść do kryminalno-melodramatycznego mariażu odświeżające rozwiązania montażowe i inscenizacyjne. Przy użyciu niezwykle świadomych zabiegów artystycznych powstał film o zatracaniu się w obsesji; film, który chce się sączyć i od którego nie można się oderwać.
„Misery” (1987) Stephena Kinga zapisała się w historii sugestywnym odmalowaniem lęków związanych z wpływem popkultury na umysły odbiorców. Ich uosobieniem jest antagonistka powieści, Annie Wilkes, która więzi autora swojej ukochanej serii książek i wymusza na nim, by przywrócił do życia główną bohaterkę cyklu, tytułową Misery. Tymczasem pisarz uśmiercił ją w finałowym tomie właśnie dlatego, że nie chciał być już zakładnikiem jej popularności. Demoniczna postać Annie, świadomie utkana z wyolbrzymionych stereotypów, stała się na poły prześmiewczą, na poły przerażającą emanacją fenomenu obsesyjnego fanostwa. I to właśnie od jej prowokacyjnego przywołania zaczyna się głośny artykuł Fandom Is Broken z 2016 roku, w którym poczytny wówczas krytyk Devin Faraci pyta: „Co by było, gdyby Annie Wilkes miała internet?”.
W tegorocznej selekcji pięciu konkursów znalazło się: 15 fabuł (Jury przewodniczy w tym roku reżyser Jan Holoubek), 10 dokumentów, a także 71 filmów krótkometrażowych. Impreza odbędzie się w 12-17 czerwca w Koszalinie.
Jest to jedyny w Europie festiwal, podczas którego prezentowane są głównie debiuty. To także jedyne w Polsce miejsce konstruowane z myślą o młodym pokoleniu twórców – w festiwalu biorą udział przedstawiciele wszystkich profesji filmowych, będący na początku swojej drogi zawodowej. Jednocześnie Młodzi i Film ściąga do siebie również doświadczonych filmowców, którzy dzielą się z debiutantami swoją wiedzą i kwalifikacjami.
Młodzi i Film to przegląd najciekawszych, najlepszych fabuł, dokumentów i animacji w reżyserii młodych, obiecujących twórców stojących u początku swojej zawodowej drogi; głównym założeniem koszalińskiego festiwalu jest popularyzacja ich dokonań. Festiwal jest wydarzeniem wielowymiarowym: prezentuje filmy i jednocześnie animuje inne obszary kultury poprzez wydarzenia, takie jak wystawy sztuki, spotkania z twórcami, panele branżowe, koncerty, warsztaty.
W Konkursie Pełnometrażowych Debiutów Fabularnych znalazły się następujące tytuły: „Słoń”, „Hela”, „Na twoim miejscu”, „Tata”, „Chleb i sól”, „Roving Woman”, „Matecznik”, „Niebezpieczni Dżentelmeni”, „Johnny”, „Masz ci los”, „Hranice Lásky”, „Koński ogon”, „Różne drogi do świętości”, „Obudź się” oraz „Norwegian Dream”.
Szczegółowe informacje na stronie:
Gdański Fundusz Filmowy 2023 – rusza nabór wniosków!
Instytut Kultury Miejskiej w Gdańsku ogłasza 2. edycję konkursu na udział w produkcji filmowej.
W tym roku pula wsparcia produkcji i scenariuszy (konkurs scenariuszowy ogłoszony zostanie niebawem) wynosi 1 mln złotych.
Podstawowym kryterium udziału projektów filmowych w konkursie jest powiązanie produkcji z Gdańskiem poprzez miejsca realizacji filmu i tematykę, a także udział w realizacji twórców i przedsiębiorców z Gdańska oraz wysokość budżetu wydatkowanego w regionie.
Do Konkursu mogą zostać zgłoszone projekty:
• filmów fabularnych pełnometrażowych (czas trwania powyżej 70 minut),
• dokumentalnych,
• animowanych.
Instytut Kultury Miejskiej w Gdańsku, operator Gdańskiego Funduszu Filmowego, będzie uczestniczył w projektach wyłonionych w wyniku konkursu jako koproducent z wkładem finansowym.
Wnioski należy składać w nieprzekraczalnym terminie do 20 maja 2023r. do godziny 23:59.
Szczegółowe informacje i linki do formularza znajdziecie na stronie:
Po zakończeniu projekcji w polskich kinach wybrane filmy 14. edycji LGBT+ Film Festival można do 22 maja oglądać online na platformie Outfilm.pl.
LGBT+ Film Festival jest największym świętem kina LGBT+ w Europie Środkowo-Wschodniej. Przed odsłoną online, projekcje festiwalowe odbywały się w kinach w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Łodzi, Koninie, Gdańsku i Bydgoszczy. W czerwcu filmy zobaczymy w Szczecinie.
W programie online znajduje się zwycięzca nagrody publiczności kinowej odsłony festiwalu w kategorii Najlepszy Film Krótkometrażowy: „Okay. Nevermind.” Fabuła pokazuje młodą lesbijkę, która postanawia poszukać miłości podczas domówki. Co może pójść źle bohaterce należącej do millenialsów, z lękami społecznymi, ale bardzo pragnącej uczucia?
Tematycznych bloków filmów krótkich jest w programie 11, wśród nich filmy z Europy, Brazylii i USA. Widzowie i widzki obejrzą też online zestaw krótkich produkcji z Ukrainy.
Wśród pełnych metraży między innymi:
„Anima – My Father’s Dresses” przeplatany animacjami dokument rodzinny opowiadający o zamieszaniu, jakie potrafią wywołać zarówno miłość, tożsamość płciowa i ujawnienie tajemnic najbliższych nam osób.
„Błędny ognik”, ocierająca się o kamp fantazja erotyczno-ekologiczna.
„Uýra: The Rising Forest”, która ukazuje zajmującą się sztuką wizualną niebinarną osobę. Podróżuje ona przez lasy Amazonii, odbywając jednocześnie wyprawę w głąb siebie.
Zapraszamy!
Jubileuszowa 20. edycja Millennium Docs Against Gravity, czołowego polskiego festiwalu prezentującego kino dokumentalne, odbędzie się w dniach 12 – 21 maja w kinach w ośmiu polskich miastach (Warszawa, Wrocław, Gdynia, Poznań, Katowice, Łódź, Bydgoszcz i Lublin) oraz od 23 maja do 4 czerwca online na mdag.pl!
Hasło tegorocznej edycji MDAG brzmi „Nie bądź obojętny_a” i odwołuje się do słynnych słów Mariana Turskiego, które stały się także hasłem obchodów 80. rocznicy wybuchu powstania w getcie warszawskim organizowanych przez Muzeum POLIN. Te słowa korespondują z misją Millennium Docs Against Gravity oraz prezentowanym na festiwalu od lat programem filmowym. To wyraz wartości, które towarzyszą festiwalowi od początku istnienia – uważności i wrażliwości (także językowej) na otaczających nas ludzi.
Polską premierę będą miały tu filmy: „Anhell69” (reż. Theo Montoya) – zwycięzca DOK Leipzig, „Całe to piękno i krew” (reż. Laura Poitras), zwycięzca festiwalu w Wenecji, „Apolonia, Apolonia” (reż. Lea Glob), która triumfowała podczas festiwalu IDFA w Amsterdamie oraz „Pianoforte” Jakuba Piątka, z konkursu dokumentalnego w Sundance.
W programie MDAG znalazły się też filmy opowiadającego o różnych obliczach rosyjskiej inwazji na Ukrainę. „Skąd dokąd” Maćka Hameli opowiada o początku rosyjskiej agresji z 2022 roku. Skali zniszczeń, które niesie ze sobą wojna oraz próbie powrotu do normalności na wyzwolonych obszarach przyglądają się z kolei Piotr Pawlus i Tomasz Wolski w filmie „W Ukrainie”. W obliczu rosyjskiej inwazji z 2022 roku zupełnie nowego wymiaru nabiera film Alisy Kovalenko – „Nie znikniemy”. Wracamy w nim do 2019 roku. Obserwujemy piątkę wchodzących w dorosłość nastolatków, którzy zaczynają poważnie myśleć o swojej przyszłości.
A to tylko wierzchołek bogatego programu jubileuszowej 20. edycji MDAG!
Więcej informacji na stronie:
20 projektów zakwalifikowało się do 9. edycji DOC LAB POLAND, największego w Polsce programu dla dokumentalistów, organizowanego od 2015 roku przez Fundację Filmową im. Władysława Ślesickiego. Wśród filmów na etapie rozwoju lub montażu, które wezmą udział w warsztatach, są nowe projekty reżyserowane przez uznanych i nagradzanych twórców, m.in. Agnieszkę Zwiefkę, Małgorzatę Goliszewską, Edytę Wróblewską , czy Łukasza Czajkę.
Nadal trwa nabór projektów na powiązany z Doc Lab Poland CEDOC MARKET (Central European Documentary Co-Production Market) – jedyny w Polsce międzynarodowy dokumentalny market koprodukcyjny. jak również nabór projektów filmów dokumentalnych z Ukrainy, które wezmą udział w warsztatach i pitchingach DOC LAB POLAND & UKRAINE.
Oba wydarzenia odbywają się w ramach KFF Industry podczas Krakowskiego Festiwalu Filmowego. Aplikować można do końca marca 2023. Wcześniej w kwietniu, w Warszawie uczestnicy programu odbędą konsultacje z organizatorami programu, by jak najlepiej przygotować się do sesji krakowskiej. Sam pitching zostanie poprzedzony intensywnymi warsztatami prowadzonymi przez najlepszych europejskich ekspertów – w poprzednich latach byli to np. szefowa IDFA Forum Adriek van Nieuwenhuijzen, szefowa festiwalu DOK Leipzig Leena Pasanen, wieloletni dyrektor EDN Paul Pauwels.
Więcej informacji oraz regulamin i formularz zgłoszeniowy znajdziecie na stronie:
W dniach 28-30 czerwca w Warszawie na Uniwersytecie SWPS przy współudziale Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Sztuki PAN obędzie się prestiżowa konferencja, czyli organizowany co parę lat, czwarty już Zjazd Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami.
Poprzednia odsłona wydarzenia odbyła się w 2019 roku w Łodzi.
Tegoroczny zjazd odbędzie się pod hasłem „Narracje – teorie, strategie, konteksty”.
Problematykę spotkania wyznacza szeroko rozumiana narracja i jej alianse z mediami. Tematem w równym stopniu są obecne w kinie i innych mediach narracje, sposoby ich artykulacji, jak i teorie przekaźników oraz strategie komunikacyjne, w tym wędrujące między mediami opowieści i formuły, a także ich mutacje.
Trzy dni konferencji to wiele paneli dyskusyjnych, dziesiątki referatów i mnóstwo okazji do nawiązania nowych znajomości, odświeżenia tych dawnych i wymiany zdań z liczną grupą polskich badaczy i badaczek kultury audiowizualnej.
Abstrakty referatów można zgłaszać do 30 stycznia 2023 roku. Zgłoszenie można wysłać tylko do jednego panelu. Osoba wysyłająca zgłoszenie nie musi być członkiem/członkinią PTBFM.
Więcej informacji na stronie: