Kino z doświadczeniem migracyjnym
Zainteresowanie tematem migracji w kinie niemieckim sięga co najmniej końca lat 60., kiedy w RFN już od niemal dekady żyło pierwsze pokolenie imigrantów pochodzących z krajów Europy Południowej i Turcji. Dopiero jednak w drugiej połowie lat 90., gdy dorosło drugie pokolenie, o migracji i integracji zaczęły opowiadać osoby, które same ich doświadczyły. Ich filmy tworzą jeden z ciekawszych nurtów we współczesnym kinie niemieckim, będący nie tylko formą opowiadania autobiograficznego, lecz także wyrazem inspirujących poszukiwań gatunkowych.



Bez ograniczeń. Dorosła kolonizacja kina dzieci
Kino familijne zdradziło dzieci na rzecz dorosłych. Wyjście zachodnich filmów animowanych z „getta dzieciństwa” przez przypodobanie się gustom starszych odbiorców sprawiło, że filmy o dziecięcych sprawach zostały zepchnięte na margines. Lekceważenie dziecięcej perspektywy przez krytyków splata się z lekceważeniem dzieci w społeczeństwie.