Kino współczesne • Ekrany

Kino współczesne

Białe święta. Adwent po amerykańsku

Kiedy polski widz zasiada przed telewizorem, by po raz kolejny spędzić święta z Kevinem, amerykańska publiczność mierzy się z filmową klęską urodzaju. Obok bożonarodzeniowych klasyków czekają na nią dziesiątki...

Youn Yuh-jung. Pożogi i ogniska domowe

W jednym z odcinków Moich drogich przyjaciół grana przez Youn postać, wplątawszy się w miłosny trójkąt, z pretensją odpowiada swojej sympatii: „Czyli wy macie główne role, a ja mam...

Piosenka jest dobra na wszystko? Krzysztof Siwoń Muzyka to fale magnetyczne. Kiedy opuszczają źródło dźwięku, a następnie rozchodzą się w przestrzeni i docierają do narządów słuchu, niemal błyskawicznie wywołują reakcję organizmu. W momencie otrzymania przez mózg informacji o muzyce uruchomiony zostaje ośrodek przyjemności – stąd uwalniana jest dopamina, neuroprzekaźnik odpowiadający za poczucie szczęścia. Zdarza się jednak, że umysł antycypuje rozwój muzyki, a zmysły muszą poddać się bezwarunkowej reakcji: na chwilę przed najbardziej ekscytującym fragmentem piosenki po mięśniach grzbietu przechodzi dreszcz. To „wyprzedzanie” muzyki może wynikać ze znajomości danej piosenki lub z przewidywalnego rozwoju utworu.

Kino współczesne Ślad węglowy kina Marta Stańczyk Na pytanie o to, czy znajdujemy się o krok od katastrofy ekologicznej, coraz częściej dajemy odpowiedź twierdzącą. O dewastacji środowisk naturalnych mówimy w zaniepokojonym lub wręcz przerażonym trybie dokonanym. Tym trybem posługuje się również kino. Coraz częściej natural disasters films to nie tylko efektowne spektakle zniszczenia, ale także zaangażowane wypowiedzi ekologiczne. Rzadko jednak stojącym za nimi ideom towarzyszy autorefleksja na temat wpływu kultury filmowej na środowisko.

Kino współczesne Jak zgarnąć forsę. O piractwie w Rosji Paulina Gorlewska Przez ostatnie dziesięciolecia najbezpieczniejszą przystanią dla wszelkiej maści piratów była postsowiecka Rosja. Czerpanie materialnych korzyści z naruszania własności intelektualnej stało się tam uprawianym na skalę przemysłową intratnym biznesem, w który zamieszani byli w równej mierze bandyci, jak i milicjanci. W jurysprudencji kwestia ta pojawiła się dopiero w 1997 roku, a i wtedy żadne rozwiązanie prawne nie było w stanie nadążyć za rzeczywistością. Zmieniały się technologie, miejsca dystrybucji kaset VHS, płyt DVD i torrentów oraz gusta publiczności, ale jedna kwestia pozostaje niezmienna – w Rosji do dziś nie funkcjonuje powszechna świadomość istnienia praw autorskich.

Kino współczesne Głos filmu: o audiodeskryptorach Magdalena Urbańska Przyjęło się twierdzenie, że kino jest najbardziej egalitarną ze sztuk. Dostępną na całym świecie, o szerokim społecznym przekroju odbiorców i z równie obszerną ekranową reprezentacją. Ta ostatnia, obejmująca osoby z niepełnosprawnościami, maskuje fakt, że częściej niż w salach kinowych widzimy je na ekranie. Tymczasem coraz popularniejszym rozwiązaniem udostępniania filmów osobom niewidomym jest audiodeskrypcja. Nadal jednak wymaga licznych dodatkowych regulacji prawnych, by stała się narzędziem powszechnym.

Włóczęga na granicy kina i muzyki. Tom Waits Tomasz Rabsztyn Tom Waits od dekady nie nagrał nowej płyty, lecz na szczęście nie zniknął zupełnie z pola widzenia i regularnie pojawia się na ekranie. Mimo że X muza pozostaje dla niego działalnością poboczną, poniekąd przypadkową, koniec końców pełni funkcję ekwiwalentną do muzyki. Filmowe role Waitsa, zestawione z tekstami piosenek czy konkretnymi albumami, pozwalają zauważyć wielopoziomową kreację jego wyobcowania. Artysta tworzy charakterystycznych i pozornie łatwych do zaszufladkowania bohaterów – zawsze jednak nadaje im nieoczywisty wymiar, wchodząc w dialog z własnymi dziełami.