Przemoc kina

CFP „Ekrany” nr 1(53)/2020

Termin przyjmowania abstraktów: 14.11.2019    

Odpowiedź redakcji: 21.11.2019

Termin przesyłania gotowych tekstów: 20.12.2019

mail: redakcja.ekrany@gmail.com

Zapraszamy do nadsyłania propozycji tekstów do czasopisma o tematyce audiowizualnej “Ekrany”, które ukaże się pod koniec lutego 2020 roku. Publikujemy zarówno dłuższe artykuły o charakterze analitycznym, teoretycznym oraz historycznym, dotyczące szeroko pojętego medium filmowego czy pokrewnych mu zjawisk audiowizualnych, jak i krótkie teksty – odkrycia, czyli recenzje wartościowych tytułów filmowych, telewizyjnych bądź internetowych, które nie miały jeszcze swojej polskiej premiery. Zapraszamy do zgłaszania tekstów dotyczących kina współczesnego, sylwetek aktorów, seriali, historii oraz teorii kina i jego społeczno-kulturowego funkcjonowania.

Każdy numer posiada także liczący ok. 30% objętości pisma temat numeru. Tematem numeru 1/2020 będzie przemoc kina i kino przemocy.

Filmowa przemoc to nie tylko krew na ekranie. W przyszłorocznym numerze “Ekranów” chcielibyśmy przeanalizować różnorakie relacje między przemocą a instytucją kina – także te wykraczające poza ekranową reprezentację brutalności i makabry.

Interesuje nas ujęcie kina jako generatora i nośnika przemocy w szeroko rozumianym procesie produkcji, dystrybucji i komunikacji audiowizualnej. Zwiększenie świadomości asymetrii władzy w przemyśle filmowym związane z #metoo oraz #oscarssowhite zwróciło uwagę opinii publicznej na przemoc symboliczną i instytucjonalną nie tyle jako kontekst, ile wręcz podstawę współczesnej kultury filmowej. Przemoc strukturalna czy ekonomiczna okazują się istotnym kluczem metodologicznym, za pomocą którego można przepisać historię kina.

Przemyśleć warto dotychczasowe pozycjonowanie “sprawców” i “ofiar” kinowej przemocy – jak tekstualne strategie estetyzacji brutalności przekładają się na poetykę odbioru, afektywny dyskomfort u widza, ideologiczny stereotyp czy kulturową stygmatyzację? Pragniemy także zastanowić się nad możliwymi strategiami oporu wobec dominacji przekazu audiowizualnego, a także zadać przewrotne pytanie: czy istnienie kina bez przemocy byłoby w ogóle możliwe?

Proponowane zagadnienia:

// filmowa “miękka przemoc” i “soft power” w służbie dominujących ideologii

// strategie estetyzacji i ideologicznego pozycjonowania przemocy w historii kina i kinie współczesnym

// reprezentacje nieoczywiste: przemoc domowa, ekonomiczna, psychologiczna

// kino gatunków i rytualizacja przemocy; art-house i niestandardowe przedstawienia

// filmowe metakomentarze i kinowa samoświadomość poetyk przemocy

// etyka à rebours – przemoc jako subwersja, anarchia bądź afirmacja

// relacje przemocy i płci kulturowej; przemoc wobec nie-ludzi

// formy cenzury i prewencji przemocy oraz funkcjonowanie kategorii wiekowych

// “content warnings” w kinie, telewizji i Internecie

// business as usual: przemocowe strategie dystrybucji i wyświetlania

// kanon, filmoznawstwo i krytyka filmowa wobec różnych form kinowej przemocy

// dotacje, programy i festiwale jako instytucje neokolonialnej przemocy symbolicznej

// odbiorcze reakcje oraz strategie wobec przemocy: przyjemność, akceptacja, dyskomfort 

// psychologia wpływu mediów i socjopsychologiczne teorie oddziaływania przemocy w kinie, telewizji i grach 

Objętość tekstu w „Ekranach” to 12–24 tys. znaków ze spacjami, z wyjątkiem odkryć (4700) i recenzji książek (5200 znaków).