Gdy w 1997 roku Hongkong przechodził z rąk korony brytyjskiej pod rządy niedemokratycznej Chińskiej Republiki Ludowej, jego kinematografia była w poważnym kryzysie. Niespodzianie trudna transformacja stała się zaczynem artystycznego przebudzenia. Najlepiej te pełne niepewności dla mieszkańców Pachnącego Portu czasy uchwycił Fruit Chan, niezależny reżyser z nietypowym dla Hongkongu podejściem do realizacji filmów. Jego pięć dzieł z lat 1997‒2001 proponuje pięć odmiennych spojrzeń na złożoną tożsamość tego miejsca.