Przełom lat 50. i 60. uznawany jest za okres gwałtownych przemian zachodzących w kulturze japońskiej, związanych nie tylko z narastającą falą protestów studenckich oraz ukształtowaniem się ruchów kontestacyjnych, ale również z odrodzeniem awangardy (angura) w sztukach wizualnych. Jej przedstawiciele – Jūrō Kara czy Shūji Terayama – wyróżniali się politycznym zaangażowaniem, sprzeciwem wobec dominującej ideologii oraz pragnieniem stworzenia nowego języka artystycznego. Wszyscy współpracowali z ATG, czyli Art Theatre Guild (Āto Shiātā Girudo) – małą spółką, która najpierw zajmowała się wyłącznie dystrybucją i organizacją pokazów filmowych, a z upływem czasu zaangażowała się w produkcję.