Jesienna debata na temat strukturalnej przemocy seksualnej w fabryce snów nie toczyła się tylko na łamach prasy, w mediach społecznościowych i za zamkniętymi drzwiami korporacji. Wdarła się w bieżące praktyki oglądania i komentowania, sprawiła, że aktualna ramówka telewizyjna zaczęła puchnąć od nowych znaczeń. Przyjrzenie się kilku tytułom szczególnie wrażliwym na jesienne poruszenie eksponuje zwykle spychane na margines pytanie o relację między „efektem Weinsteina” a widzem.