Ekrany
  • odkrycia
  • kino współczesne
  • historia kina
  • seriale i gry video
  • Ekrany
  • Menu
  • EN
  • odkrycia
  • kino współczesne
  • historia kina
  • seriale i gry video

Joanna Łuniewicz

Zabójstwo Versace: American Crime Story Joanna Łuniewicz

Gianni Versace budzi się w swoim apartamencie. Kolorowe szkło w oknie jego sypialni sprawia, że skąpany w różowym i złotym świetle projektant przypomina postać z apoteozy na barokowym plafonie. Za chwilę w długim szlafroku i slipach zdobnych w greckie meandry stanie na balkonie, obrzucając niebo i ocean nasyconym spojrzeniem. Jest dostojny. Jest dobry. Jest glamour.

Konsumpcja piękna i rekwizyty personalne Joanna Łuniewicz

„Są scenografowie, których określamy mianem prawdziwych artystów, innych z kolei nazywamy bardzo dobrymi rzemieślnikami – bardziej odtwarzającymi niż kreującymi filmową rzeczywistość. (…) Jednak uważam, że w dalszym ciągu należy doceniać i upominać się o wkład indywidualny scenografów w obraz filmowej rzeczywistości, będącej przecież wynikiem ich wyobraźni i talentu” – w rozmowie z JOANNĄ ŁUNIEWICZ mówi EWA BRAUN, wybitna polska scenografka, kostiumografka i laureatka Oscara.

Armie Hammer. Książę Apollo Joanna Łuniewicz

Luksusowe tkaniny i perfekcyjne kroje kostiumów Hammera, katalogowa estetyka jego życia prywatnego, uosabiającego egzystencję kalifornijskiej royal family, czynią bowiem z postaci aktora nie tyle przedmiot seksualnego pożądania, ile upragnioną wielką lalę – oswojoną, pozbawioną agresji i roszczeń, dającą się wpasować w każdą zabawę na niby.

Cillian Murphy. Androgyn z zielonych wzgórz Joanna Łuniewicz

Cillian Murphy, nagrobny anioł z czarno-białej fotografii, wydaje się skazany na role bohaterów emocjonalnie zaburzonych, pozbawionych uczuć lub przeciwnie – uginających się pod ich nadmiarem, w swoisty sposób wybrakowanych.

Bradley Cooper: Amerykański huncwot Joanna Łuniewicz

Niewiele brakowało, a zginąłby w morzu normatywnej hollywoodzkiej męskości, wśród jasnookich chłopców z mocną szczęką i wysportowanym ciałem bez skazy, wtopiłby się w szereg pomiędzy gładkimi Chrisami: Hemsworthem, Evansem i Prattem.

Przyczajony tygrys. Idris Elba Joanna Łuniewicz

Uderzający dojrzałą, majestatyczną urodą, magnetyczny i odrobinę niepokojący; jakby stworzony do ról bohaterów skomplikowanych i doświadczonych przez los, a mimo to niezłomnych. Jego talent daleko wykracza poza katalog związanych z rasą stereotypów: brutalnego gangstera, gotowego do poświęceń sługi, „Magical Negro”. Dlaczego w Hollywood nie ma ról dla Idrisa Elby?

Back to Black Joanna Łuniewicz

„Nawet w żałobie jest elegancka” – mówią adoratorzy o Coco Chanel opłakującej śmierć kochanka (Chanel i Strawiński, 2009, J. Kounen). Zanim francuska projektantka zapoczątkowała rewolucję, promując małą czarną sukienkę, kolor ten był zaprzeczeniem powabu i szyku. Jednolita czerń, tak jak szeleszcząca gruba tafta o ledwie dostrzegalnym połysku, sięgające kolan welony czy biżuteria z onyksu, należała do rekwizytorni tajemniczej krainy wdów, leżącej gdzieś pomiędzy cmentarnym murem a jednoosobowym łóżkiem, przy którym stała fotografia opasana czarną wstążką.

Miś XXL Joanna Łuniewicz

Imponująca muskulatura, poczciwe spojrzenie i spontaniczny, zaraźliwy śmiech. Channing Tatum nie wsławił się rolami mężczyzn o złożonej osobowości. Jest za to znakiem amerykańskiej prostoty i otwartości, pluszową maskotką obsypaną dowodami popularności. Od kiedy w Magic Mike’u rozdarł dla publiczności koszulkę, ucieleśnia bezsłowną radość dawaną kobiecie.

Seks po staroszkocku. „Outlander” Joanna Łuniewicz

Claire przenosi się do preironicznej epoki, gdzie możliwy jest związek prawdziwie romantyczny. Język harlequinów wydaje się tu niemal świeży i naturalny, miłosnych rozterek nie dotknęło zepsucie nowoczesności. Seks łączy się w serialu z szaloną namiętnością, a jednocześnie niemal sakralną celebrą.

Alicia Vikander. Heroina z sąsiedztwa Joanna Łuniewicz

Metoda szwedzkiej aktorki nie jest rewolucyjna: polega na mariażu swojskości z patosem. Te dwa elementy łączy ona jednak z jedynym w swoim rodzaju baletowym wdziękiem. Podobnie jak muzyka Chopina, jej role to „armaty ukryte w kwiatach”. Pod porcelanową powierzchnią drzemie siła i moralna nieskazitelność. Co kryje się za sarnim spojrzeniem Alicii Vikander?

Najnowszy numer >> Spis treści zamów EKRANy
call for papers
nr 66 nr 65
  • o nas
  • nasz kanał YouTube
  • prenumerata
  • archiwum numerów
  • kryteria naukowe
  • dla autorów
Partnerzy
Redakcja EKRANów:
Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ,
ul. Łojasiewicza 4, Kraków, pok. 3.222
redakcja.ekrany@gmail.com
www.facebook.com/EKRANy

© 2023 Ekrany